JSC 001 Brytyjski krążownik SHEFFIELD

HMS Sheffield (C24) był brytyjskim lekkim krążownikiem z okresu II wojny światowej. Położenie stępki pod tę jednostkę miało miejsce w 1935 r., wodowanie nastąpiło w lipcu 1936 r., a wejście do służby w Royal Navy – w 1937 roku.  Długość całkowita okrętu w chwili wodowania wynosiła 170 m, szerokość całkowita 18,8 metrów, a wyporność pełna – ok. 11.400 ton. Maksymalna prędkość dochodziła do ok. 32 węzłów. Na uzbrojenie pokładowe w chwili wodowania składało się między innymi: 12 dział kal. 152 mm, 8 dział kal. 102 mm czy 6 wyrzutni torpedowych kal. 533 mm.

HMS Sheffield (C24) był jednym z brytyjskich krążowników lekkich należących do klasy Town podtypu Southampton. Jednostki tego typu były budowane jako swoista, brytyjska odpowiedź na japońską klasę krążowników Mogami, budowanych początkowo jako krążowniki lekkie. Na jednostkach typu Town zastosowano nowe trój-działowe wieże, zmianie uległy również nadbudówki oraz wydatnie wzmocniono uzbrojenie przeciwlotnicze. Generalnie, krążowniki typu Town są uznawane za udane okręty o silnym uzbrojeniu, niezłym opancerzeniu i dobrych osiągach. HMS Sheffield (C24) wziął aktywny udział w II wojnie światowej, uczestnicząc między innymi w działaniach na wodach norweskich w 1940 roku. Okręt wziął również udział w wytropieniu i zatopieniu niemieckiego pancernika Bismarck w maju 1941 roku. Pod koniec 1942 r. wspierał alianckie lądowanie w Afryce Północnej (operacja Torch), a w lecie 1943 r. wspierał lądowanie pod Salerno. Po zakończeniu II wojny światowej krążownik służył między innymi na Morzu Śródziemnym oraz na Dalekim Wschodzie. W 1959 roku HMS Sheffield (C24) został przeniesiony do rezerwy, a w 1967 r. pocięty na złom.